5. SUSUBUKAN kong bawasan ang pagiging hater ko.
6. SUSUBUKAN kong bawasan ang kalibugan ko.
Happy New Year Boys and Girls! :)
WAG NA BASAHIN IF NABASA NYO NA. THANKS :)
I never thought na makakakilala ako ng someone like you. You are the Best Worst Girlfriend I had so far. Probably the worst of all the worsts (Kung may term man na ganyan.)
For the people following Mi love story, Im sorry if i have to make kwento again from ze very very start for the sake of My Newbie readers. You could always skip the good part though and read on the juicy part naman. :)
BTW. Fuck Multiply dahil till now maintenance sila. Gaah.
Lets name her Jap. I met Jap as always kung san ako lagi nakakakilala ng next girlfriend ko, sa Internet. It all started when she was googling about Almoranas DAW and ang unang unang hit na lumabas eh blog ko daw. She enjoyed reading mi blogs and from out of nowhere, nakita nya Twitter ko and she followed me. Ako naman, inadd ko sa Facebook.
Jap is nice to talk with. She likes things na hindi naman gusto talaga ng tao. Yung mga trip nya, trip ko din. And ze personality? para talagang ako eh. I consider her as my Female version talaga. Sa mga nakakakilala sakin talaga, alam nila kung ano sinasabi ko.
AW FUCK IT. Read the entire post here na lang before nyo tapusin yung blog ko.
http://necrophillia.multiply.com/journal/item/491/30_Days_of_
Fast Forward. November 3, 2011. Masaya pa kami nung time na yun. Hindi kami nag away nor misunderstandings. Wala talaga eh. We said our I love yous and take care paguwi. and then..
November 4, 2011. My Daily Routine. The Good Morning text message. "Kamusta na?" "bebe" "bie?" "Bie asan ka?" "bebe misshuuu." "Bie????" "Hello?" Wala hindi na nagreply sakin. Then madaling araw nagtext siya. Sabi nya she's busy DAW with her school application. and tanggap na siya. parang ako, Ok good im happy for you. then ayun tulog na.
The Cold Treatment continued for a week. and till now. During the Cold Treatment Era, I was determined talaga to know kung ano ba problema. Bakit ganito nangyayari samin? May ginawa ba ko? May nagawa ba ko? I was texting her day and night. Lahat na nasabi ko. I told her mag usap kami ng maayos kung gusto nya bang ayusin to or tapusin na. Pero to no avail, wala talaga eh. Ayaw ako pansinin.
Yung mga text niya sakin ambon lang. Nagsosorry siya then the next day ganon nanaman gagawin. Sabi niya oo maguusap kami pero the next day wala din namang nangyayari. Nakakainis yung puro salita lang eh. Im really expecting na maaayos to. Im hoping na she'll give our relationship another chance kahit na hindi ko man lang talaga alam kung ano nangyari at bakit siya nagkaganon.
I cried for days. didn't eat properly and didn't sleep at all because of what's happening to me. And for the first time, A friend of mine heard me cry over the phone. Medyo nakakahiya lang kasi knowing I have this balahura attitude and personality, iyakin ako. I really dont know what to do anymore. Gusto ko na lang pakamatay nung mga time na yun.
Then last last week, she texted me. Utang daw siya ng money dahil na-flatan siya. Ako naman parang ok baka eto na yung opportunity ko na makausap siya. So ok, i gave her the money, and I gave her my school id TO MAKE SURE, she'll be back para kausapin ako. Pero. wala. wala. wala. wala talaga. As always ambon text nanaman ang narecieve ko.
She told me na she was busy sa pagaasikaso ng school, errands for her mom, and taking care of her baby, drinking with friends, and driving everyday. She also told me na parang ayaw na daw niya magboyfriend dahil hindi na daw niya yun priority. And lastly, ayaw daw niya ng chinecheck every minute coz parang nagmumukha daw akong nanay niya.
I understand the Baby, School and the Mommy part. Para naman daw makabawi siya sa pagkukulang niya at mga mali niya sa Fam niya. Pero giving me the excuse of drinking with friends and playing tetris is not even a legit reason na hindi ka magtext sa Boyfriend mo. I also understand that Jap has this habit of "i want to be alone for the meantime." Naexperience ko yun pero this time kasi, It got worse eh. 1-2 days is fine. But 1-2 weeks? C'mon? Tingin mo ba hindi na ko magwoworry nun?
Your Mom has the right to check up on you. Lagi kang asa labasan. asa galaan. at bunso ka. I also have the right to check up on you. I am the boyfriend. Concern ako sayo. and yet you think that its a bad thing. Also, busy ka sa school? Inaabot ba ng 8pm ang enrollment? Inaabot ba ng 10pm ang enrollment? Inaabot ba ng madaling araw ang enrollment?
She told me na nasasakal daw siya sakin kasi kinukuha ko daw yung time niya. Hello? You have all the time in the world! Pag ayaw mo ba pinipilit kita? Since when ako nagdemand sayo ng time? Ngayon lang kung kelan sirang sira na yung relationship natin sa hindi ko naman alam na rason! Kinakausap ka ng maayos. Nagmamakaawa ako sayo. Nag beg ako sayo na kausapin mo na ako para matapos na or ayusin yung relationship natin pero binalewala mo lang. The texting ended again without any solutions in our problem.
For Days i've been trying to communicate with you hoping na maaayos pa din ang relationship natin. For Days im begging you na pls give me some of your time. Pero wala talagang binabalewala mo lang ako. I seeked helped from your friends. Pero wala din. Deadma. Napikon ka pa nung nalaman mo na minessage ko yung friend mo. Mali ba na magpatulong sa kanila para maayos tayo?
The Cold Treatment Era only started simula nung naayos ang kotse niya. Pero nung sira yung kotse niya nakakapagtext siya kahit inaalagaan niya yung baby niya eh. And pag naalis siya ng kaibigan niya, natetext pa niya ko kung asan yung whereabouts niya at ano ginagawa nila. Nung naaayos parang inichapuera na lang ako sa isang tabi.
Since ayaw ako kausapin at hindi madaan sa maayos na usapan, I decided to make a move na talaga. At dahil parang wala na din talagang pag asa na maayos kami, I told her na i'll get na my stuff na hiniram niya. and My school ID na din dahil wala paano ko makakapasok sa school diba. Again, she said yes. sige. promise. And again, nauto nanaman ako at nagpaniwala sa mga sinasabi niya. Wala nanamang nangyari. So ang ginawa ko, pinuntahan ko siya.
Problem is, Wala akong idea kung asan at ano ang itsura ng Bahay nila.
Tuesday. November 15,2011. My first try was a mess. Left the house around 830 in the morning. Hinanap ko for 2 1/2 hours pero fail. So ayun I decided to wait for her na lang sa Barangay Hall nila. She came after 1hour. Yup her "sige 5 minutes andyan na ko." was 1 hour. Im suppose to get all my stuff back pero wala. hindi nanaman nangyari. So fine umalis na ko. Pagkasakay ko ng Bus i texted her pag ako tinarantado mo pa ako one last time, i swear pupuntahan ko na talaga ang bahay mo. and she texted, idadaan na lang daw niya sakin yung natira kong gamit na kukunin sa kanya that day. so ayun nagpaniwala nanaman ako. You already know na kung ano nanaman ang kinahinatnan ng mga salita niya. Nauwi sa wala. Natarantado nanaman ako.
Then one day, na found out ko kung bakit pala niya ko iniwan ng ganon ganon lang. She patched things up with her xhubby. So parang ako, nawala yung galit ko and inis ko sa kanya. I got happy for the both of them. Atleast buo na yung family niya. Her, ze Baby and ze Daddy. Nakwento niya kasi sakin yun nung depress-depressan siya. And I told her, na if you want to fix this, you need to talk to him. Im willing to leave. Kasi that time, The baby is looking for ze Daddy na eh.
I texted her na Im happy for the both of them and Good Job. Kumpleto na ulit kayo. Pero sana man lang, sinabi mo sakin hindi yung iiwan mo ko ng gani ganito lang. Kinikilig ako sa inyong dalawa. But I told her na im still going to get my shit from her.
Saturday. November 19, 2011. Desidido pa din akong makuha yung mga dapat kong makuha sa kanya. Kelangan kong makuha yun dahil money yun at yung isa eh bigay sakin ng Mama ko. Ok lang kung binili ko eh. Pero bigay sakin ng mama ko yun. I left the house around 9 am. Again, andun nanaman ako sa lugar. I remember dati kung san ko siya binaba nung one time na hinatid ko siya sa kanila, problem is hindi ko alam kung san dun yung house nila. then i texted her.
Me: Andito na ko sa inyo.
Jap: Asa school ako.
Me: Akala ko ba sabi mo sabado? Sabi mo asa bahay ka.
Jap: May dinaanan lang ako...
Jap: Ikaw naman kasi magtext ka muna bago ka pumunta! Sabi ko bang pumunta ka ng maaga??!!
Me: Pumunta ko ng maaga para bago ka umalis, makuha ko na mga gamit ko. Mahirap na kasi kung hapon or gabi. Anlayo nito. Tsaka wala na ko tiwala sayo kung magtetext ka pa.
Me: At wala na din akong tiwala sa mga sinasabi mo.
Jap: Mamayang hapon na lang.
Me: Ano oras?
Jap: Baka mga 4pm.
Fine. 'twas 11am pa lang. I decided na Hanapin ko ulit for the last time. Nagtanong tanong ako. Ang mga pinagtanungan ko eh yung parang mga batak na sa lugar na yun. Una Lolo. Pangalawa tricycle driver. Pero wala eh. Fail. Hindi daw nila alam. So i just trusted my instincts. Unang hinanap ko eh sabi niya marami daw silang kotse. So hinanap ko bahay na may sandamukal na nakapark na kotse. at ang ibig sabihin nun, malaki bahay. Puta, ikot ako ng ikot. Wala akong makitang bahay na may mga nakapark na maraming kotse at malaking bahay. I traced my steps nung unang punta ko sa kanila. Sinubukan kong lakarin yung kung san dumaan yung car niya. Sa huling huli, tangina sumikip na yung daan so sabi ko puta san lumiko tong kotse na to!
Im losing hopes na. Kanina pa ako paikot ikot. Nahihiya na nga ako kasi pinagmamasdan na ko nung mga tao na paikot ikot sa mga streets na dinadaanan ko. What i did was nagrent ako ng computer. Hinanap ko address nila via their Surname. BOOM. I got 3 hits na malapit sa area. One by one i called the landline. BOOM. I got 1 hit. Now i know the exact address. Ang problema, Wala akong makitang ganong street doon! So ayun balik nanaman ako sa pagiikot. Buti na lang that time medyo hindi mainit. Hindi tulad nung una kong punta, Putangina napakainit sobra. at wala akong payong. Pero this time, nagdala na ko.
Im losing hopes nanaman. Sabi ko sa sarili ko "putangina andyan ka lang for sure, mahahanap ko din bahay mo." This time, sa labas na ko nagtanong. Dun sa binilhan ko ng inumin, nagtanong ako:
Me: Ate, asan ba tong address na to? Parang wala kasi dyan sa loob eh. Kanina ko pa hinahanap.
Ate: Aynako iho. Andyan lang yan o! Kita mo yung eskinita dyan? Pasok ka dyan direchuhin mo lang tapos makikita mo na yung street na yan!
Putangina! Andun lang pala! Salamat Manang Vendor! So off i go nanaman pero this time, pumasok na ko dun sa eskinita. and BOOM. Guess what kung ano ang bumulaga sakin.
Ang kotse niya.
So ibig sabihin, umuwi na siya. i think mga around 2pm na yun. So putangina tama nga ako. Malaki bahay nila. Shet bigtime nga pala to. Dayuum. So lumabas muna ulit ako kasi hindi ko alam gagawin ko. I dont know kung icoconfront ko siya or what. then i texted her.
Me: OMG. Ang yaman niyo nga pala talaga. Anlaki ng Bahay niyo.
Jap: Ano?
Me: Babalik ako ng 4pm. Kukunin ko gamit ko.
Jap: Asa school pa ko
"Asa school pa ko." Hold up. Wait a minute kapeng mainit. Her car is just outside their house. Parang ako, WHAT THE FUCK. Pumasok ulit ako sa eskinita. I need a place para matambayan, so pumunta ko sa tindahan. Habang bumibili ako ng inumin eh bigla ko silang nakitang 2 ng kaibigan niya na papalabas sa isang street. Anlapit lang ng distansya namin. Parang ako "Oh shit wtf kelangan ko wag magpakita!" So binuksan ko yung payong ko para magtago. Hinihintay ko silang umalis. Then ayun umalis na. I sat down muna. nashock ako. nabadtrip ako. nawalan na ko ng gana.
Pinasukan ko yung nilabasan nila. Ayun tumambad na sakin kung asan Bahay nila. Then umuwi na lang ako. Sa loob loob ko, sobrang galit na galit ako na nawawalan na ng gana na pinagtatawanan na lang yung nangyari. Parang putangina. shet. ganunan pala. Bastusan pala talaga gusto nito. Umuwi ako na kahit papaano, may na-accomplish ako. Nakita ko na bahay nila.
So i texted her.
Me: Napakasama ng Ugali mo. Napakasinungaling mo. Asa school ka pero nakita kitang pasakay ng Oto mo. Grabe. Ang sinungaling mo lang sobra.
Me: Kung ayaw mo ko bayaran sabihin mo lang. Kung ayaw mo balik gamit ko sabihin mo lang. Bigay mo na lang yan sa asawa mo kung gusto mo.
Me: Ay baka sabihin mong nagsisinungaling ako. Diba naka blue ka na damit at itim na pambaba at kasama mo yung kaibigan mong naka maroon.
Jap: Umuwi ako ng bahay para may kunin! Tangina mong ulul ka!
Me: Wala akong pake. Ang sinungaling mo at ang sama ng ugali mo.
Jap: Oras na maayos ko tong pinagkakaabalahan ko ibabalik ko sayo mga gamit mo at huwag na huwag kang magpapakita saking ulul ka! Tangina mo!
Me: Ibabalik mo pa? haha wag na aysus! Sayang oras! tsaka tanggapin mo na nahuli na kitang sinungaling eh. Watta way to save yourself
Jap: Wala din akong pake sa mga sinasabi mo! Ulul ka! Tangina mo!
Me: O wala ka na ba masabi? haha natataranta ka eh.. Sinungaling ka kasi. Ang sama pa ng ugali mo. Ang sama sama. grabe lang. haha.
Wala na siyang ibang nasabi kundi mura. Ako naman parang natawa na lang ako talaga. Sobrang alam mo yun. huling huli na sa akto eh. Pinatunayan lang niya lalo sakin na napakasinungaling niya. napakasama lang ng ugali niya. Unang una, bakit hindi man lang niya ako tinext na "andito na ko sa bahay, pwede mo na kunin yung gamit mo bago ako umalis" instead nagsinungaling pa siya na nasa School siya?
Guys, Hindi sa pagiging stalker ang dating ko, Pero dadating ang araw na gagawa ka ng move kung ayaw ka naman kausapin ng maayos ng kinakasama mo. Nagdedepende na lang talaga kung ano yung way ng gagawin mo. And this is my way of doing it. Gusto ko na matapos ng maayos hindi yung ganito na parang walang pakealamanan. Masyado na masakit yung ginagawa niya sakin.
Tiniis ko lahat ng pagmumura mo sakin. Tiniis ko lahat ng masasakit na salitang sinabi mo sakin. May narinig ka ba sakin?
Sinunod ko lahat ng gusto mo. Sinunod ko lahat ng utos mo. Lahat ng ayaw mo, hindi ko na ginawa. (i.e ang pagiging madrama ko, pagiging "BIDA" ko sa mga kwento) May narinig ka bang reklamo sakin?
Kahit na kelangan ko maging busy sa school I still find time na ibigay ko sayo yung oras ko. Kahit na hindi ko na nagagawa yung mga assignments ko, Ikaw pa din ang inuuna ko para lang mapaligaya kita.
I was there when you were depressed. I took care of you when you got sick. I helped you a little with your school application. I took good care of you. I was your bestfriend. I was your boyfriend. Pinaramdam ko sayo ang pagaalaga na hindi mo nakuha sa past mo. Binigay ko ang serious relationship na gusto mo. And this is how you repay me?
I NEVER, demanded of your time. Hawak mo ang oras mo. I was happy for a moment na nagkaayos kayo ng xhubby mo pero parang im having 2nd thoughts about it. The reason why you left me is still a question to me. Pero i aint gonna dwell on it anymore. Sobrang sama talaga ng ugali mo at sobrang napakasinungaling mo lang sobra talaga. Mas masama ka pa sa masama at Napakasinungaling mo sa napakasinungaling na tao.
Parang ang lumalabas dito, our relationship is just a ONE BIG LIE. Ang sakit ng ginawa mo sakin. Sobrang sakit. ubod ng sakit. I dont even know kung sa side mo eh may mga nakakaalam na boyfriend mo ko. Or may nakakaalam nga, pero ibang lalake naman ang sinasabi mo. Yung xhubby mo.
Daig ko pa ang babae sa dami ng nasasabi? Well im sorry for being sensitive and emotional. Personality ko to. Drama Queen nga sabi mo. Ate, drama is part of a relationship. Oh and diba, di ko ginawa sayo yun nung maayos tayo dahil ayaw mo nga nun. Ano sasabihin mo bat tayo nagbreak? Nasasakal ka sakin dahil sa oras? Okamon. Hawak mo sariling oras mo Ate. Di kita pinipilit pag ayaw mo.
You keep on saying na "kaya ka hinihiwalayan ng mga GF mo eh." Umm, ha? Bakit? As far as I know, My relationships even though they aint perfect walang naganap na lokohan at mga sideline sideline samin. The first one was hindi nagparamdam sakin, 2nd eh my fault dahil may nasabi akong something, 3rd eh the girl still has feelings for her xboyfriend na kaibigan ko, the 4th one is workaholic. E ikaw? Kaya ka hindi nahihiwalayan ng mga BF mo eh.
Ano bang pinagmamalaki mo? Kesyo maganda ka? Kesyo mayaman ka? kesyo may kotse ka?
Hindi ko nireregret na naging Girlfriend kita kahit na ganyan mga ginawa mo sakin. Dahil minahal kita. minahal kita talaga. Alam ng mga kaibigan ko kung gaano kita mahal. Kahit na yung iba eh sinasabihan na ko na iwan na kita. Hindi ko ginawa sayo yun dahil prinomise ko sayo na I will never leave you no matter what. Kahit ginanon mo ko, Naging happy ako sa piling mo.
Opkors kakampi sayo mga kaibigan mo. Di nga nila ko tinulungan na magkaayos tayo eh. Pero feeling ko din naman kasi, Hindi nila alam na boyfriend mo ako. Kasi hindi mo naman talaga pinaalam dahil all this time, Kayo pa din nung xhubby mo. Wag mo na ako lokohin at wag mo na din lokohin sarili mo. Wag ka na magsinungaling. Nahuli na kita.
Thank You for giving me a chance to love and care for you. I was really hoping na tatagal tayo dahil sobrang mahal kita. It was painful loving you pero its worthit. Sinaktan mo ako pero I will still treasure you. You are the only girl na nakapag paiyak sa akin kahit hindi pa tayo and nagbigay challenge sakin sa sex. Hinding hindi na ako makakahanap pa ng tulad mo. You are one unique girl. You are one of a kind. You are special.
Thank You for the Sex. I assure you, no one could ever, and i mean EVER, top our sex sessions. Sobrang lupit and sobrang sarap and astig lang talaga ng lovemaking natin. You are on top of my list.
Thank You Jap. Thank You so much
Kung akala mo na tungkol kay Justine Bieber ang blog na ito, nagkakamali ka. Bukod sa Bieber Fever, may isa pang Epidemya na kumakalat dito sa Pilipinas na lumalamon sa mga tao. Ang “BB”er Fever. Lahat ng tao ngayon dito sa Pilipinas ay humaling na humaling sa teleponong Blackberry. People tweeting na “i love my BB so much” or “I cant sleep without my BB beside me” at kung ano ano pang pinagsasabi nila. Anaknamputa lang.
Ang BlackBerry ngayon ang nangungunang telepono na ginagamit dito ngayon sa Pilipinas. Dahil sa features nito na pwede ka gumamit ng Twitter or Facebook ng libre at ng walang internet ATA ha. Yun ang pagkakaalam ko kasi eh. Correct nyo na lang ako kung mali. at bukod sa libreng gamit ng Twitter at Facebook, may feature din ang BB na mala Yahoo Messenger ang dating. Ang tawag dito ay BlackBerry Messenger or for short, BBM. lahat nagpapalitan at nagtatanungan kung ano ang BBM Pin ng isat isa.
Sa totoo lang, I NEVER liked this phone. Mukha kasi siyang ripoff ng qwerty phone ng Nokia eh. Kagulo pa yung parang scroll-scrollan ng phone na to. at bukod dun, napakaliit pa ng screen. Ang jologs lang talaga. SOBRANG Jologs. Kung mag qwe-qwerty fone ako, Nokia ang bibilhin ko. pareho lang naman eh. Naiirita lang talaga ako sobra.
Nakakatawa lang dahil yung iba, gusto ng BlackBerry dahil gusto nila maging in sa Society. According to one of my friend, may mga tao na kahit 2nd hand na BlackBerry eh bibilhin magdadagdag na lang ng cash para lang masabing “Hey, naka BlackBerry ako! Ano BBM Pin mo?” Pft. WTF. Oh well i dunno if its true, pero shet lang ha. LOL.
Oh well. Mga BlackBerry users may sariling mundo. Sige na kayo na ang magdaldalan sa BBM nyo. Kayo na ang magadik adik na magtweet tweet, magpichur pichur ng kung ano anong makita nyo sa daan, (dahil nga may free access kayo) at kung ano ano pa. Kayo na ang cool. Kayo na sikat. Kayo na ang mga naka BlackBerry.
Marinig o Mabasa ko nga lang yung word na BB naiirita na ko. itype ko lang BB naaasiwa na ako. Ughhh… Makita ko lang yung icon ng BlackBerry sa Facebook panget na araw ko. Agghhh… Isa pang problema sa BlackBerry, DELAYED palagi yung messages na mga sinesend ko. Ewan ha. pero base sa Textperience ko, delayed mga messages ko eh. Putangina lang ha. Pero pag BlackBerry to BlackBerry hindi delayed. Well, who needs text messaging if you have the BBM? Go fuck yourselves. Ugh.
Galit ka ba? Tinamaan ka ba? >:)