Oh. My. God.
Hindi
ko akalaing sasama ako dun. Hindi ko akalaing tatapak ulit ako sa lugar
na yun. Actually, i really have no idea kung ano ang pumasok sa utak ko
at napadpad ako dun. badtrip. ANG KAPAL NG MUKHA KO. Shet! Grabe ang
kapal ko talaga at nagpakita pa ako dun. hindi pa din ako makarecover
hanggang ngayon. Sa kanyang mga titig. sa kanyang mga tingin. talagang
nanlalambot ako. talagang di ako mapakali. talagang ngumingiwi yung
bunganga ko. hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, kung pano ako
gagalaw. Shocks talaga. Ano kayang nararamdaman nun? Siguro as im
typing here, malamang nagsasalita na yun ng: "bakit pumunta yun dito
ha?" or kaya "bakit siya nandito!?" shet talaga. im still in the state
of nervousness. potek talaga o. grabe na to. I swear it wont happen
again. Im really sorry kung sumama ako dun. Im really sorry kung
nagpakita pa ako dun. Im really sorry na ang kapal kapal ng mukha ko.
Shet talaga. sorry.
Monday, August 15, 2005
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment