On how I write My Shit.

Sa tuwing nagpopost ako ng panibagong kaweirdohan ko sa multiply, hindi ko iniisip kung may masasaktan o may matutuwa ba sa mga sinasabi ko. Sa totoo lang, wala naman akong intensyong manakit ng damdamin ng kapwa tao eh. Unless na lang kung may ginawa kang masama sa akin, talagang titirahin kita. Tulad ng ginawa ko sa ex ko na niloko ako, Na ngayon ay nagtatago na dahil wala na atang maiharap na mukha sa common friends namin. Though she has a new multiply account at ang andun lang ay yung mga nasa circle of friends nya.

Pero, wala naman akong pakealam kung may masasagasaan ako o wala. Pinopost ko lang naman ang mga bagay na naiisip ko. Pwede naman sa LJ, pwede naman sa Blogspot or sa wordpress, Pero bakit ko pinili ang Multiply? Kasi cool ang multiply eh. Kahit na mahirap i-maintain, cute naman with the photos links videos and everything. Badtrip nga lang dahil yung ibang inupload ko eh dinelete nila o tinago dahil kelangan mo na mag Premium daw. Hindi ito isang paraan para makakuha ng atensyon sa tao. Hindi ko naman kayo finoforce upang basahin ang mga posts ko. So kung merong nagsasabi sa inyong papansin ako masyado, OO na lang ang masasabi ko sa inyo.

Kung mapapansin nyo, medyo overkill ako gumamit ng mga Tagalog words na ayaw na ayaw nyo marinig o mabasa. Ang P.I, ang paggamit ko ng words na mga bastos, at kung ano ano pa. Ang sakin lang naman, Tagalog words yun. Bakit pa naimbento ang mga salitang yun kung hindi mo naman gagamitin. Tsaka hindi ko naman ginagamit sa bastos na pamamaraan diba. Maayos naman kung gamitin ko ito except lang kapag may mga bago akong palabas na napapanod sa sine. Eh sa totoo lang naman kung Uber pangit ng pinanod mo o Uber ganda ng pinanod mo eh talaga namang mapapamura ka.

I dont write in English. Not because Im a Filipino pero dahil ang hirap mag construct ng sentences na ingles. Sinusubukan ko yan kala nyo ba. Pero alam nyo yun, nasa 3 sentences pa lang ako sabay BOOOM! Wala na. Namemental block ako sa mga words and phrases na gagamitin ko. Kahit nga sa pagsusulat ko pa lang ng tagalog, eh nahihirapan na ako. Minsan, ang haba na nung natype ko, Idedelete ko pa dahil parang ampanget o kaya naman naiisip ko ampanget ipost nito. HOY! Naiisip ko din kung minsan eh hindi tamang ipost ang mga ilalagay ko ha. Pero what the hell. Post lang ng post! haha. :)

Some are asking me kung paano ko ba naiisip ang mga bagay bagay na yun na nasusulat ko. Ok ganito yun. Nakukuha ko ang mga ideas ko sa mga nakakausap ko saking Yahoo Messenger version 8.0. Kahit anong conversation pa yan basta medyo interesting sakin, bigla na lang magcrecreate ng kung ano ano ang utak ko. Second, sa tuwing ako ay tumatae, nakakaisip din ako ng pwede ko isulat. Ewan ko ha pero parang dun lumalawak yung pag-iisip ko sa tuwing tumatae eh. Third, pag napapariwara ang isip ko. Pag lumilipad. Yung tipong ang layo layo ng tingin mo kapag wala kang ginagawa or nakahiga ka lang sa kama. Fourth, pag ako nakatambay sa labas o palakad lakad as mall or sa kalye marami ako napapansin kasi kaya isa pa yun sa mga nagtritrigger ng writing skills ko. Lastly, pag tungkol naman sa Kabastusang Curiosity, Pag nanonood ako ng Porn. Tinitignan ko pa kasi yung deeper meaning nung action eh. Hindi lang kung paano tirahin nung lalake yung babae. Kung paano isubo ng babae yung lalake. Kapag nanood ka talaga ng porn, marami ka mapapansin eh. Try nyo.  

Minsan lang ako lang ako magpost ng tungkol sa nangyayari sakin. Kasi wala naman talagang action ang buhay ko eh. Sa Pc lang ako palagi kung wala naman akong date. Walang bago sakin. Once in a blue moon lang dumating yung mga action sa buhay ko. Napakaboring ng buhay ko sa totoo lang. And im hating it. Nafrufrustrate na ako. So I guess isa pa yun sa nagtritrigger ng writing skills ko. Frustrations. Sux.