Things to ponder on something.. REALLY Stupid. but, its cool to read.

Kanina, kausap ko ang friend ko about sumthin sumthin. well.. i think she's right. all the things she told me was siguro "TRUE." damn.. bat ba di ko naisip yun from the very moment na ginawa ko yung biggest, stupidiest, worsest (kung may word man yan) mistake i commited in my whole damn life. FUCK. yan kagad ang sumagi sa isip ko. ang TANGA TANGA and i mean sobrang TANGA ko. from that moment, talagang parang na-shotgun ako. I came to my senses na she's somehow "RIGHT." Haaaaaaaaaaaaayy.. ang sakit.. talagang di ako nakapagsalita.. buti na lang barado ilong ko so di nya napansin na i was really crying. PHEW. what a relief..

So on with this story.. Iba pala yung pinaparamdam, sa pinapaalam. so i tot parehas lang un. Potek ang bobo. Oo nga naman.. tama sya. If you want something, kailangan mong ipaalam para naman hindi ka maguluhan at di sya maguluhan or kung ano man yun, wag maguluhan. Ikaw din ang magsisisi sa huli.

"hindi lahat ng bagay nakukuha mo." yan yung sumolid talaga sakin eh. pero thanks to you, nagigising na ko sa reality. Well, sa pamilya ko lang siguro nakukuha yung mga bagay talaga na gusto ko, pero sa ibang bagay, i guess its tsambahan na lang... or kung kasama mo si LUCKY. (hope nagets nyo)

Gusto ko na mamatay. not because of this, pero i really find my life really really miserable, lonely and full of problems. Alam ko sasabihin nyo, di pa yan mabigat coz bata ka pa at wala lang yan. pero anong magagawa ko, im a guy na punong puno na ata ng emotions sa katawan. everything i do here in this world ay hinahaluan ko ng emotion. so i guess, lagi akong talo. ganyan talaga eh. Life's a Bitch. aint it?

I remember my mom telling me you have to let it die the natural death. Parang wala lang. It will just die down naturally. Let it pass.. and it will just vanish away.. But then bakit ba laging ganon? hindi ko kaya.. i mean kaya pero everytime na gagawin ko na yung action, potek bigla naman parang masisira because of something.. haaaaaaaaaaaaaaayy.. laging sira ang diskarte ko.

"Di ka lang marunong dumiskarte." isa pa yan ouch.. pero its ok.. i guess its true.. ah basta bahala na. Bahala na si.. ay mali, bahala na ang Diyos kung san niya ako ilulugar dito sa maliit na mundo.. Bahala na siya kung mamamatay na ba ako o hindi. Sa totoo lang wala na akong pakealam kung mamatay na ba ko ngayon or tomorrow or kung kelan man. bahala na si Lord. i trust you naman eh. basta wag lang masakit ha.. :)

Dito na nagtatapos tong katarantaduhan ko. My first and maybe my last post here in friendster. yoko naman talaga maglagay dito eh. pero talagang tinamaan ako. haaaaaaaaay.. thanks to all my friends out there, plastik man o hindi, mga kaaway ko, mga x kong may kwenta at walang kwenta, Ang nanay ko, Kuya ko, Lola ko at Papa ko (rest in peace po  dad and granny) thanks talaga na nakakpagpasaya kayo sakin kahit unti. Dito lang kayo sa puso ko ha. wag nyo ko iwan.. kasi ako ang mangiiwan. Lets face it, the world is unfair. :) ciao.