Saturday, May 17, 2008
Wednesday, May 14, 2008
5"2.
5"2. Ito ang height ko. OO. pandak ako. Pero anong magagawa ko. Nagmana ako sa tatay ko. Halos lahat ata ng traits ng tatay ko ay namana ko. Pero kahit ganon, mahal ko pa din sya kahit wala na sya. Sa mga magtatanong, sya ay sumalangit nawa na.
Pero kahit maliit ako, meron itong advantage naman kahit papaano. KAHIT PAPAANO. Bukod sa mukha pa naman talaga akong bata, (YES. MAKAPAL AKO.) nakakadagdag ang aking liit para mapagkamalang High School pa lang. Naalala ko noon ng nasa libis kami ng mga kamag-aral ko sa kolehiyo, nanonood kami ng mga bandang natugtog, tapos may biglang lumapit sa aking bouncer at tinanong ako, "Kid pde makita ID mo? Ilang taon k na?" Natawa na lang ako. hahaha. Noong nanood din kami ng nanay ko ng sine, nakalimutan ko na yung title nun pero yung cashier tinanong din ako kung Ilang taon na ako non. nasa college na ako non ha. And lastly, yung Nanay ng kaibigan ng kuya ko. Hindi makapaniwala dahil mukha pa din daw akong High School sa itsura ko.
Pero minsan, ang pagiging pandak sa lalake ay may disadvantage din na naeexperience ko ngayon. Mahirap makabiktima ng Babae! este, mahirap makipagkilala. As in talagang mag eextra effort ka to meet and get girls. Ang gusto naman kasi ng babae, yung MAN. yung matured na. tsaka syempre, mas mataas sa kanila. Sa mga gigs at concerts, disadvantage din to. DAHIL LAHAT NG TAO NAKATAYO DUN. Siguro naman gets nyo na diba. Sa Bar. Todo porma ka nga. Maayos ka. Pero dahil sa height mo, Malamang may 30% chance ka lang na makiklala yung babaeng trip mo. Ang pandak sa bar na lalake ay loser not unless na lang kung mapera ka at sikat ka. :)
Haaay. Kakalungkot pero kailangan talagang tanggapin ang katotohanan. Haay.
Shet isang rason pala to kung bakit pala wala pa din akong girlfriend. Bukod sa torpe na ako, pandak pa ko! ACCK! >.<
Pero kahit maliit ako, meron itong advantage naman kahit papaano. KAHIT PAPAANO. Bukod sa mukha pa naman talaga akong bata, (YES. MAKAPAL AKO.) nakakadagdag ang aking liit para mapagkamalang High School pa lang. Naalala ko noon ng nasa libis kami ng mga kamag-aral ko sa kolehiyo, nanonood kami ng mga bandang natugtog, tapos may biglang lumapit sa aking bouncer at tinanong ako, "Kid pde makita ID mo? Ilang taon k na?" Natawa na lang ako. hahaha. Noong nanood din kami ng nanay ko ng sine, nakalimutan ko na yung title nun pero yung cashier tinanong din ako kung Ilang taon na ako non. nasa college na ako non ha. And lastly, yung Nanay ng kaibigan ng kuya ko. Hindi makapaniwala dahil mukha pa din daw akong High School sa itsura ko.
Masarap ang feeling na mukha kang bata. Parang hindi ka tumatanda. Feeling ko, rare lang to sa mga lalake. Dahil usually, ang mga lalake matatangkad at matured na at makikita mo sa edad nila. Pero ako, well. I guess im one of those lucky ones na pinagpala ng mukhang batang mukha.(HAHAHAHAHAHAHAHAAHAHAHAHAHAHAAHAHAHA!!!)
Pero minsan, ang pagiging pandak sa lalake ay may disadvantage din na naeexperience ko ngayon. Mahirap makabiktima ng Babae! este, mahirap makipagkilala. As in talagang mag eextra effort ka to meet and get girls. Ang gusto naman kasi ng babae, yung MAN. yung matured na. tsaka syempre, mas mataas sa kanila. Sa mga gigs at concerts, disadvantage din to. DAHIL LAHAT NG TAO NAKATAYO DUN. Siguro naman gets nyo na diba. Sa Bar. Todo porma ka nga. Maayos ka. Pero dahil sa height mo, Malamang may 30% chance ka lang na makiklala yung babaeng trip mo. Ang pandak sa bar na lalake ay loser not unless na lang kung mapera ka at sikat ka. :)
Haaay. Kakalungkot pero kailangan talagang tanggapin ang katotohanan. Haay.
Shet isang rason pala to kung bakit pala wala pa din akong girlfriend. Bukod sa torpe na ako, pandak pa ko! ACCK! >.<
Thursday, May 8, 2008
Breathe. Hinga. Chill.
Natatakot na ako. Kinakabahan. Panic. Parang hindi ko na kaya. Naprepressure na ako sa hindi ko alam na rason. Bakit ganito ang nararamdaman ko. Parang asa school ako. Final Defense. Ang panel ko, isipin nyo na lang pinagsama sama yung mga nananabon na mga prof sa CSB. All in one days. Ang mga pde tumulong sakin, mga papel. research. sila ang officemates ko. Pero anong magagawa nila? Wala. Hindi naman dapat palagi ka nagtatanong sa kanila dahil may ginagawa din naman sila noh.
Ayaw kong magmukha akong tanga sa ginagawa ko pero yun ang nangyayari sakin. Nakikita ko naman sya nung tinuturo sakin eh. pero sa dami talaga ng gagawin, nagkakanda buhol buhol ang utak ko. Hindi ako makasunod ng maayos dahil ewan ko. Mahina ako sa retention. I need to take down notes. Yun ang ginagawa ko. Pero medyo kulang kulang andami ko nakakalimutan. Nagpapanic na talaga yung utak ko. Parang may butterflies in my stomach. Kahit di ko isipin para di ako maapektuhan, yung katawan ko naman ang tinatamaan.
Nanlalamig tapos parang pinagpapawisan ako sa loob ng aking katawan, nanunuyo ang labi ko, Ang hininga ko nangangamoy loob ng clinic, every minute umiihi ako. Grabe noh? Haay. Ang hirap pala talaga ng nagtratrabaho. Tunay na trabaho. Hindi ko alam kung handa na ako sa totoong pagsubok sa buhay. Parang sobrang hilaw na hilaw pa ako. Parang hindi na ako huminog pagkatapos ko sa kolehiyo.
Pero, im doing my best naman eh. Hanggang sa makakaya ginagawa ko. Nagtatanong ako kapag hindi ko na alam or medyo nalolost. Ang problema kasi, KADALASAN which i really really hate. Ambilis ko kasi magpanic eh. Kapag nawawala na ako, nagsisimula na akong mag aburido. Nahihiya na ako sa katabi ko dahil lagi ko na lang syang iniistorbo. Medyo hindi na sya nakaka concentrate sa ginagawa nya. Sana ngayon lang to. Sana sa susunod kong mapasukan na trabaho hindi na ako ganito.
Oo nga pala, kung sino man yung nag bad mouth samin kanina, fak yu. damn it. newbie pa lang ako tapos may kaso na kagad ako. UGH.
Ayaw kong magmukha akong tanga sa ginagawa ko pero yun ang nangyayari sakin. Nakikita ko naman sya nung tinuturo sakin eh. pero sa dami talaga ng gagawin, nagkakanda buhol buhol ang utak ko. Hindi ako makasunod ng maayos dahil ewan ko. Mahina ako sa retention. I need to take down notes. Yun ang ginagawa ko. Pero medyo kulang kulang andami ko nakakalimutan. Nagpapanic na talaga yung utak ko. Parang may butterflies in my stomach. Kahit di ko isipin para di ako maapektuhan, yung katawan ko naman ang tinatamaan.
Nanlalamig tapos parang pinagpapawisan ako sa loob ng aking katawan, nanunuyo ang labi ko, Ang hininga ko nangangamoy loob ng clinic, every minute umiihi ako. Grabe noh? Haay. Ang hirap pala talaga ng nagtratrabaho. Tunay na trabaho. Hindi ko alam kung handa na ako sa totoong pagsubok sa buhay. Parang sobrang hilaw na hilaw pa ako. Parang hindi na ako huminog pagkatapos ko sa kolehiyo.
Pero, im doing my best naman eh. Hanggang sa makakaya ginagawa ko. Nagtatanong ako kapag hindi ko na alam or medyo nalolost. Ang problema kasi, KADALASAN which i really really hate. Ambilis ko kasi magpanic eh. Kapag nawawala na ako, nagsisimula na akong mag aburido. Nahihiya na ako sa katabi ko dahil lagi ko na lang syang iniistorbo. Medyo hindi na sya nakaka concentrate sa ginagawa nya. Sana ngayon lang to. Sana sa susunod kong mapasukan na trabaho hindi na ako ganito.
Oo nga pala, kung sino man yung nag bad mouth samin kanina, fak yu. damn it. newbie pa lang ako tapos may kaso na kagad ako. UGH.
Monday, May 5, 2008
Thursday, May 1, 2008
Singit.
Ngayon ko lang narealize, apat pala ang singit ng tao.
Ito ay nasa likod ng tuhod, harap ng siko, sa may braso, yung kilikili part, at syempre ang singit natin sa may baba. o dba? apat pala. akalain mo yun.
Ito ay nasa likod ng tuhod, harap ng siko, sa may braso, yung kilikili part, at syempre ang singit natin sa may baba. o dba? apat pala. akalain mo yun.
Subscribe to:
Posts (Atom)